En son gelişmeleri
Radyo Ekipmanı Direktifi (RED) (2014/53/EU), radyo ekipmanı gerekliliklerini Yeni Yasal Çerçeve (NLF) ile uyumlu hale getirmek için yayımlandı . 13 Haziran 2016’da yürürlüğe girmiş ve R+TTE Direktifi 1999/5/EC’nin yerine bir yıllık geçiş dönemi getirmiştir.
Üreticiler için ana sonuçlar özetlenebilir:
- Radyo Ekipmanı Direktifi, Avrupa’daki telekomünikasyon ürünlerine yönelik gerekliliklerin daha da serbestleştirilmesini temsil etmektedir, çünkü tüm kablolu ekipmanları kapsamı dışında tutmaktadır ve böylece sabit hat ekipmanları artık diğer genel elektrikli aparatlarla aynı şekilde LVD ve EMC direktifleri kapsamında düzenlenecektir. .
- R+TTE Direktifi kapsamı dışında bırakılan TV yayını ve radyo alıcıları Radyo Ekipmanı Direktifi kapsamına girmektedir, ancak Uyumlaştırılmış Standartlar kapsamındaki tüm ekipmanlar için temel kendi kendini sertifikalandırma yapısı yürürlükte kalmaktadır.
- R&TTE Direktifi kapsamı dışında bırakılan 9 kHz’in altında çalışan ekipmanlar artık Radyo Ekipmanı kapsamına girmektedir.
- Radyo belirleme ekipmanı artık Direktif kapsamına açıkça dahil edilmiştir.
- Bu tür amaçlarla yalnızca araştırma ve geliştirme tesislerinde kullanılmak üzere profesyonellere yönelik özel olarak oluşturulmuş değerlendirme kitleri, Radyo Ekipmanı Direktifi’nin açıkça dışındadır.
- Uyumlaştırılmış standartların mevcut olmadığı durumlarda (güvenlik veya EMC dışında) Onaylanmış Kuruluşun müdahalesi (tip onayı veya tasarımı kapsayan akredite bir kalite yönetim sistemi şeklinde) gerekli olacaktır.
- Direktif, uyumlaştırılmamış frekans bantlarında çalışan ekipman üzerindeki özel işaretleme (uyarı sembolü) gerekliliğini ortadan kaldırmakta, bunun yerine kullanıcı belgelerinde bilgi verilmesini gerektirmektedir. Üye Devletlere bildirim prosedürü de kaldırılmıştır.
Özet
Radyo Ekipmanı Direktifi’nin önceki direktifi olan R+TTE Direktifi, 98/13/EC numaralı geçici direktifin yerini alarak 1999 yılında uygulamaya konulmuştur ve bu direktif, Telekomünikasyon Terminal Ekipmanı ve Uydu Yer İstasyonu Ekipmanı direktiflerinin gerekliliklerini bir araya getirmiştir. Bu, bağımsız testlerden ziyade imalatçıların beyanlarına dayanan bir uygunluk değerlendirme rejimine yol açmıştır.
Bu Direktif kapsamındaki ekipmanın hem Alçak Gerilim Direktifinin hem de Elektromanyetik Uyumluluk (EMC) Direktifinin temel gerekliliklerini karşılaması gerektiğinin dikkate alınması önemlidir . Direktif aynı zamanda radyo spektrumunun etkin kullanımı ve karasal ve yörüngesel iletişimlere müdahalenin önlenmesi için ekipmanın inşa edilmesini de gerektirir. Belirli ekipman sınıfları için ek gereksinimler yapılmıştır.
Üreticilerin, ürünlerinin uygunluğunu garanti altına almalarının birkaç olası yolu vardır. Ekipman için uyumlaştırılmış standartlar mevcutsa, bunlar kendiliğinden beyan edilebilir. Bunlar mevcut değilse, imalatçının, kendi kendine sertifikalandırma yapılmadan önce, ekipmanın Direktifin temel gerekliliklerini karşılama yeteneğini değerlendirmesi için bir Onaylanmış Kuruluşu görevlendirmesi gerekebilir. CE logosu, ürünün Direktife uygun olduğunu belirtmek için ürün üzerinde kullanılmaktadır.
Tarih
Orijinal Telekomünikasyon Terminal Ekipmanı (TTE) Direktifi 1991 yılında yürürlüğe girmiştir ve sonraki yıllarda AB içindeki telefon ekipmanı pazarının serbestleştirilmesini amaçlamaktaydı. 1993 yılında Uydu Yer İstasyonu Ekipmanlarına (SESE) ilişkin ek bir Yönerge yayımlandı. Esas itibarıyla bu Direktif, TTE için hâlihazırda mevcut olan gerekliliklerin neredeyse aynısını SESE için de ortaya koymuştur.
1998’de, iki Direktif tek bir Direktifte, 98/13/EC’de birleştirildi, ancak o zaman bile bu yalnızca geçici bir önlem olarak görülüyordu; Avrupa Komisyonu, AB’nin telekomünikasyon cihazları pazarının büyüme hızından duyduğu memnuniyetsizliği zaten ifade etmişti. açılıyordu. Komisyonu ilgilendiren konular arasında teknolojinin değişme hızının düzenleyici çerçevenin, özellikle de standart geliştirme çabalarının üstesinden gelme kabiliyetini aşması ve AB içindeki bazı ülkelerin hâlâ ticaretin önündeki engelleri kaldırmaması yer alıyordu. (onay ve lisans gereklilikleri gibi) orijinal Direktifin amaçladığı gibi.
Bu nedenle Mart 1999’da 99/5/EC sayılı yeni bir direktif kabul edildi. Bu, eski Direktifler kapsamındaki bu tip aparatlara yönelik standartlar ve onay gerekliliklerinde bazı önemli farklılıklar yarattı. Yeni Direktif özellikle tüm radyo iletişim cihazlarını kapsıyordu (bunu Elektromanyetik Uyumluluk (EMC) Direktifinin kapsamı dışında tutuyordu ve bağımsız testler yerine üreticinin beyanlarına dayalı basitleştirilmiş bir uygunluk değerlendirme rejimi vardı. Son olarak Radyo Ekipmanı Direktifi ( RED) 13 Temmuz 2016’da yürürlüğe girdi.
Amaç
Amaç, bir AEA ülkesinde kullanımı onaylanmış telekom aparatları ve izin ekipmanlarının başka bir AEA ülkesinde daha fazla kısıtlama olmaksızın satılmasına yönelik açık bir pazar sağlamaktır. Direktif , AB içindeki aparatlar için ortak teknik gerekliliklerin uygulanmasını zorunlu kılarak, bunların mutlaka Uyumlaştırılmış Standartlar olmadığı durumlarda bile , tüm aparatlar arasında, herhangi bir üye ülkede performans kaybı veya tehlike olmaksızın kullanılabilecek şekilde uyumluluk sağlamayı amaçlamaktadır. kullanıcıya veya kamu iletişim tesislerine.
Kapsam
Direktif şu şekilde tanımlanan “radyo ekipmanı” için geçerlidir: “radyo iletişimi ve/veya radyo belirleme amacıyla kasıtlı olarak radyo dalgaları yayan ve/veya alan bir elektrikli veya elektronik ürün veya tamamlanması gereken bir elektrikli veya elektronik ürün.” radyo iletişimi ve/veya radyo belirleme amacıyla kasıtlı olarak radyo dalgaları yaymak ve/veya almak amacıyla anten gibi bir aksesuarla.
Direktif kapsamına giren ekipmanlara örnek olarak mobil radyo alıcı-vericileri, cep telefonları, WiFi ve Bluetooth ekipmanları, GPS alıcıları dahil uydu alıcı-vericileri, ev televizyonu ve radyo setleri ve radar ekipmanları gösterilebilir.
Bu Direktifin kapsamına giren ekipmanların aynı zamanda diğer Direktiflerin ( Tıbbi Cihaz Direktifleri gibi ) kapsamına girebileceğinin ve uygun olması halinde bu direktiflerin gerekliliklerinin de karşılanması gerektiğinin farkına varılması da önemlidir.
İstisnalar
Bazı ekipmanlar özellikle Radyo Ekipmanı Direktifinin kapsamı dışındadır.
Bunlar:
- Polis, askeri ve devlet güvenliği amaçlı ekipmanlar
- Ticari olarak mevcut olmadığı sürece, radyo amatörleri için radyo ekipmanı
- 96/98/EC sayılı Denizcilik Ekipmanları Direktifi Kapsamındaki Ekipmanlar
- (AB) 2018/1139 sayılı Yönetmelik kapsamındaki belirli havacılık ekipmanları
- Profesyonel Ar-Ge kullanımı için özel olarak oluşturulmuş değerlendirme kitleri
Temel Gereksinimler
Radyo Ekipmanı Direktifi, Temel gereklilikleri öncekilere göre önemli ölçüde basitleştirmiş ve yorum ayrıntılarını Uyumlaştırılmış Standartlara ve ortak teknik düzenlemelere bırakmıştır.
Temel gereklilikler, cihazın hem Alçak Gerilim Direktifinin (ancak voltaj sınırı olmadan) hem de Elektromanyetik Uyumluluk (EMC) Direktifinin temel gerekliliklerini karşılamasıdır . Ayrıca, radyo spektrumunun verimli kullanılması ve karasal ve yörüngesel iletişimde parazitin önlenmesi için radyo ekipmanının yapılması gerekmektedir.
Belirli ekipman sınıfları için Komisyon ayrıca aşağıdakilere yönelik ek gereklilikler getirebilir:
- ‘Ortak şarj cihazı’ gibi aksesuarlarla birlikte çalışabilirliği zorunlu kılın
- Ağ uyumluluğunu sağlayın
- Ağ kaynaklarının zarar görmesini ve kötüye kullanılmasını önleyin
- Kullanıcı gizliliğini ve verilerin güvenliğini koruyun
- Dolandırıcılığı önleyin
- Acil servislere erişim sağlayın
- Engelli kullanıcıların ekipman kullanımını kolaylaştırmak
Yönetim Gereksinimleri
Direktif, Direktifin idari gerekliliklerinin karşılanması için bir dizi farklı yol öngörmektedir. Uyumlaştırılmış standartların mevcut olduğu ve tam olarak uygulandığı cihazlar için gerekli olan tek şey, imalatçının bu standartların gerekliliklerini karşıladığını kendi beyanı ile teyit etmesidir.
Radyo spektrumunun verimli kullanımı ve belirli ürün sınıflarına özgü uyumlaştırılmış standartların mevcut olmadığı veya tam olarak uygulanmadığı cihazlar için imalatçıların iki seçeneği vardır. Bunlardan ilki, ekipmanın Direktifin temel gerekliliklerini karşılama yeteneğinin değerlendirilmesine onaylanmış bir kuruluşun dahil edilmesidir. İkincisi, imalatçının, tasarım ve üretim kapasitesinin bir Onaylanmış Kuruluş tarafından değerlendirildiği ancak bireysel ekipman tasarımlarının Onaylanmış Kuruluş tip testine tabi olmadığı bir ‘tam kalite güvencesi’ yaklaşımına güvenmesidir.
Üreticiler, ürünün güvenlik ve EMC yönleri için, uyumlaştırılmış standartların varlığına veya uygulanmasına bakılmaksızın her zaman kendi kendine sertifikalandırılabilen, diğer temel gerekliliklere uygunluğu göstermek için kullanılanlardan farklı uygunluk değerlendirme prosedürleri uygulayabilir.
Daha Fazla Tavsiye
Radyo ekipmanına yönelik CE işareti konusunda yardım ve tavsiye için lütfen Uygunluk’tan bizimle iletişime geçin .
