Yapısal Çelik İşleri hakkında özel bilgi için lütfen EN 1090 Yapısal Çelik İşleri’ne bakınız.
Özet
1 Temmuz 2013 tarihinde eski Yapı Malzemeleri Direktifi yürürlükten kaldırılarak yerine Yapı Malzemeleri Yönetmeliği (305/2011/AB) getirildi. Yönetmelik, Direktifin güncellenmiş ve geliştirilmiş versiyonu olmayı amaçlamış ve Yeni Mevzuat Çerçevesi olarak adlandırılan çerçeveye uyumlu hale getirilmiştir.
Temel ilkeler aynıdır:
- Avrupa Ekonomik Alanı (AEA) Üye Devletleri arasındaki inşaat ürünleri ticaretindeki teknik engelleri ortadan kaldırmak.
- Yapı ürünleri için uyumlaştırılmış teknik özellikler sistemi sağlamak.
- Yapı malzemelerinin performansının belirli temel özelliklere göre nasıl detaylandırılacağına ilişkin uyumlaştırılmış kurallar oluşturmak.
- Onaylanmış Kuruluşların bir çerçevesini oluşturmak (bu yönetmeliğe ilişkin test ve belgelendirme faaliyetlerini gerçekleştirmek üzere AB tarafından akredite edilmiş kuruluşlar).
- Ürünlerin CE işaretlemesini sağlamak.
Dikkat edilmesi gereken bir nokta, Direktif gibi, yeni Yönetmeliğin de fiili inşaat işleriyle ilgili düzenlemeleri ve gereklilikleri (örneğin Birleşik Krallık’taki İnşaat Yönetmelikleri) uyumlu hale getirmemesidir. Üye Devletler, kamu ve özel sektör tedarikçileri, binaların ve inşaat işlerinin performansına ve dolayısıyla ürünlerin performans düzeylerine ilişkin kendi gerekliliklerini belirlemekte özgürdür.
Yapı Ürünleri Yönetmeliği, tamamlanan inşaat işlerinin güvenlik ve diğer performans yönlerine sürekli olarak odaklanılmasını temsil eder ve yapı ürünleri için dikkate alınması gereken hususları ortaya koyar. Direktifin 6 ‘Temel Gereksinimi’ genişletilerek 7 ‘Temel İş Gereksinimi’ haline getirildi; Mekanik direnç ve stabilite, Yangın durumunda güvenlik, Sağlık ve çevre hijyeni, Kullanımda güvenlik ve erişilebilirlik, Gürültüye karşı koruma, Isı tutma dahil enerji ekonomisi ve yeni bir gereklilik – Doğal kaynakların sürdürülebilir kullanımı.
Yönetmelik, özellikle seri olarak üretilmeyen belirli ısmarlama ürünler olmak üzere, uyumluluk konusunda istisnalara izin vermektedir.
Amaç
- Direktiften Yönetmeliğe geçişin nedenleri, Direktifte belirgin olan bazı belirsizlikleri gidermekti. Amaçları şu şekilde özetlenebilir:
- Özellikle uyumlaştırılmış standartların bulunmadığı alanlarda mevcut SMG çerçevesini basitleştirmek ve netleştirmek.
- Mevcut önlemlerin şeffaflığını ve etkinliğini artırmak.
- Direktifin güvenilirliğini artırmak.
- Başta küçük ve orta ölçekli işletmeler olmak üzere imalatçıların üzerindeki mali yükün azaltılması.
- CE işareti uygulama zorunluluğunu ve buna uymamanın sonuçlarının açıklığa kavuşturulması.
- ‘Piyasa gözetimi’ni, yani mevzuatın uygulanmasını geliştirmek.
- Tabii ki temel işlev, Avrupa Ekonomik Alanı’ndaki tüm ülkelerde inşaat ürünlerinin güvenlik performansını sağlamak olmaya devam ediyor.
Yaklaşımdaki Değişiklikler
Yönetmelik, zorunlu gerekliliklerin uygulanması için üye devletlerde ulusal mevzuat gerektirmemesi açısından Direktif’ten farklılık göstermektedir. Bu, farklı üye ülkelerde farklı yorumların önlenmesini sağlar. Daha önce Direktif kapsamında Birleşik Krallık, İrlanda ve İsveç, CE işaretinin uygulanmasının isteğe bağlı olduğu yönünde bir yorum benimsemişti. Yönetmelik, uyumlaştırılmış bir teknik şartnamenin mevcut olduğu durumlarda CE işareti uygulamasının zorunlu olduğunu açıklığa kavuşturmaktadır.
Direktif, üreticilerin ürünlerini doğrudan son kullanıcıya sattığı basit bir model kullanmıştır. Gerçekte üretici ile son kullanıcı arasında sıklıkla karmaşık bir ithalat-dağıtım zinciri bulunmaktadır. Bu nedenle Yönetmelik, bu ithalatçılara ve distribütörlere, ticaretini yaptıkları yapı malzemelerinin uyumluluğunun sağlanmasına katılım konusunda yasal yükümlülükler getirerek bunu kabul etmektedir.
1 Temmuz 2013’ten itibaren ithalatçıların ve distribütörlerin, ilgili destekleyici belgelerin üreticiden son kullanıcıya aktarılabilmesini sağlamak için bir ‘gözetim zinciri’ yaklaşımı benimsemeleri gerekiyor. Ayrıca, bir distribütör bir ürünü kendi etiketi altında piyasaya sürdüğünde, birçok bakımdan üretici olarak muamele görecektir.
Yönetmelik, belirli ürünlerin aşağıdaki durumlarda Yönetmelik gerekliliklerinden muaf tutulabileceğini açıklamaktadır:
- Üretici tarafından kurulduğunda, belirli bir siparişe yanıt olarak özel yapım ürünler.
- Şantiyede üretilmiştir.
- Geleneksel, miras tipi koruma projelerinde kullanılmak üzere tasarlanmıştır.
Yönetmelik, gerçekte şimdiye kadar oldukça zayıf olan uygulama sorununa ayrıntı katmaktadır. Üye devletler, uyumlu olmayan ürünleri piyasadan kısıtlama veya kaldırma yetkisine sahip ‘uygulayıcı makamlar’ belirlemelidir. Örneğin Birleşik Krallık’ta Ticaret Standartları uygulayıcı otoritedir.
Yönetmelik, küçük imalatçıların mevzuata uyumdan kaynaklanan mali yükünü azaltmayı amaçlamaktadır. Bu nedenle, mikro işletmelerin, eşdeğer oldukları kanıtlanabildiği sürece, uyumluluğu kanıtlamak için bazı basitleştirilmiş prosedürleri kullanmasına izin verilmektedir. Yönetmelik hakkındaki bilgilere daha iyi erişim sağlamak amacıyla her üye devletin, özellikle küçük işletmelere bağımsız ve ücretsiz danışmanlık sağlamayı amaçlayan bir ‘ürün iletişim noktası’ oluşturması gerekmektedir.
Yönetmeliğe Uygunluk
Daha önce de belirtildiği gibi Yönetmelik, yapılara dahil edilen ürünlerin, yapının performansını güvence altına alacak şekilde yeterince belirtilmesini gerektirmektedir. Uygulamada elbette bu, üreticilerin ürünlerinin performansını beyan edecekleri uygun kıyaslamalara sahip olmaları için bir dizi ürün spesifikasyonunun üretilmesi gerektiği anlamına gelir.
Dolayısıyla Yönetmelik iki uyum yöntemine izin vermektedir:
- Uyumlaştırılmış Avrupa Standartları.
- Avrupa Teknik Değerlendirmeleri (ETA)
Direktiften Yönetmeliğe geçişin bir geçiş süresi yoktur; ‘geçiş’ 1 Temmuz 2013’te gerçekleşmiştir. Not CE işareti yalnızca ürünün performansını beyan etmek için uyumlu hale getirilmiş bir standardın mevcut olduğu durumlarda zorunludur. Uyumlaştırılmış bir standardın bulunmadığı durumlarda üretici, uygunluğu Avrupa Teknik Değerlendirme yoluyla göstermeyi seçebilir. Ancak Avrupa Teknik Değerlendirme taslağının hazırlanması kararı, 1 Temmuz 2013’ten sonra bile isteğe bağlı olmaya devam etmektedir.
Direktifte olduğu gibi, Yönetmeliğin kendisi de herhangi bir ürün veya ürün grubu için gerekli doğrulama prosedürünü tanımlamamaktadır. Bunun yerine, esasen üreticinin ürünlerini kendi kendine belgelendirip belgelendiremeyeceğini veya bağımsız bir kuruluşun (“onaylanmış kuruluş”) katılımının gerekli olup olmadığını belirleyen çok sayıda Komisyon Kararı takip edilmiştir. Daha önce üreticinin mi yoksa onaylanmış kuruluşun çeşitli görevlerden sorumlu olup olmadığını tanımlayan 6 doğrulama düzeyi mevcuttu. Yönetmelik kapsamında bunlar 5 seviyeye indirilmiştir.
Uyumlaştırılmış Standartlar
Uyumlaştırılmış standartların tam listesi için lütfen CPR web sitemize bakıncpr.conformance.co.uk Nihai amaç, ‘işlere kalıcı olarak dahil edilen’ her inşaat ürünü için uyumlaştırılmış standartlar oluşturmaktır. Şu ana kadar 450’den fazlası tamamen uyumlaştırılmıştır (yani bunların referansları Avrupa Topluluğu Resmi Gazetesi’nde (“OJ”) yayınlanmıştır), ancak çok daha fazlası devam etmekte veya planlanmaktadır. Uyumlaştırılmış Standartların bir listesi Avrupa Komisyonu’nun Yeni Yaklaşım web sitesinde bulunabilir .
CE işareti ve beyanına ilişkin bilgiler her zaman her bir uyumlaştırılmış standardın Ek ZA’sında bulunur. Bunlar şu anda Direktifin yaklaşımını kullanmaktadır ve zamanla Yönetmelik ile tutarlı olacak şekilde güncellenmeleri gerekecektir.
Yapısal Çelik İşleri hakkında özel bilgi için lütfen buraya bakın EN 1090 Yapısal çelik işleri .
Avrupa Teknik Onayları
Yönetmelik, özellikle yenilikçi ürünler veya kitler için yararlı olan, belirli bir üretici ve ürün tipine özel spesifikasyonlar olan ETA’ların geliştirilmesine izin vermeye devam etmektedir. Ancak CE işaretine giden bu yolun işleyişinde önemli bir değişiklik var. İlk olarak, Avrupa Teknik ‘Onayları’nın yerini Avrupa Teknik ‘Değerlendirmeleri’ almıştır.
İlgili düzenleyen kuruluşlar Teknik Değerlendirme Kuruluşları (TAB’ler) olarak bilinmeye başlar. Bir Avrupa Teknik Değerlendirme taslağı hazırlamak için öncelikle üreticinin talebine yanıt olarak bir Avrupa Değerlendirme Belgesi oluşturulur. Bu, tüm üye devletler tarafından kabul edilen tutarlı bir değerlendirme yöntemini etkili bir şekilde ortaya koymaktadır.
Bu rota, gönüllü olmasına rağmen, bugüne kadar yayınlanan 3000’den fazla ETA ile oldukça popüler olduğunu kanıtladı. Değişiklikler süreci hızlandırmayı ve üreticiye maliyeti azaltmayı amaçlıyor. Şu anda yayınlanan ETA’ların bir listesi Avrupa Teknik Onaylar Örgütü’nün (EOTA) web sitesinde bulunabilir . Yönetmelik kapsamında Teknik Değerlendirme Organlarının koordinasyonuna yönelik yeni bir organ oluşturulacaktır.
Fabrika Ürün Gereksinimleri
Temel çalışma gerekliliklerine göre teknik performansın beyan edilmesinin yanı sıra ve Yönetmeliğe uyum sağlamak için ürünlerin belirli fabrika üretim kontrol gerekliliklerini de karşılaması gerekir. Üretici, üretim yöntemlerinin beyan edilen performansla eşleşen tutarlı bir ürünle sonuçlanacağını gösterebilmelidir. Yönetmelik bu açıdan Direktif’ten farklı değildir.
Beyan ve İşaretleme
Yönetmelik, üreticinin uygunluğu beyan etme biçiminde bazı değişiklikler yapmaktadır. Üreticinin ‘uygunluk beyanı’ artık ‘performans beyanı’ haline geldi. Bu benzer bir belgedir ancak temel özelliklerle ilgili gerçek performans verilerini içermelidir. Bunun aslında ürünle ilgili en önemli yasal belge olduğunu unutmamak gerekir.
Bunun son kullanıcıya ‘kullanılabilir hale getirilmesi’ gerekmektedir ve Yönetmelik bunun elektronik yollarla, örneğin bir web sitesinde yayınlanmasına izin vermektedir. Ayrıca ürün ve/veya ambalajı üzerinde bazı bilgilerin işaretlenmesi gerekmektedir.
Yönetmeliğe uygunluğu temsil etmek amacıyla CE işaretinin fiilen uygulanmasına ilişkin ilkeler, Direktif kapsamındakilerle aynı kalmaktadır. Ancak, bunu uygulama sorumluluğunun kimde olduğu konusunda daha iyi bir netlik sağlanmaktadır. Beyanlara ilişkin kriterler ve CE işaretinin tam şekli, ilgili uyumlaştırılmış teknik şartnamenin Ek ZA’sında verilmektedir.
Daha Fazla
Tüm CE işaretleme direktiflerinde olduğu gibi, direktifler kapsamındaki herhangi bir ürüne yönelik gerçek gereksinimler karmaşıktır ve yalnızca ürüne değil aynı zamanda inşaat işlerinde amaçlanan işleve de bağlıdır. Ürün Beyanları, ticari literatürde öne sürülen veya ima edilen tüm iddiaları desteklemelidir.
Ürünlerinize özel daha fazla tavsiye için lütfen bizimle iletişime geçin ; ihtiyaçlarınızı görüşmekten memnuniyet duyarız.